„Empatia – jak się jej nauczyć”

9 i 10 września zorganizowaliśmy  w naszej bibliotece spotkanie „Empatia – jak się jej nauczyć” dla dzieci/ młodzieży. W zajęciach wzięło udział 11 osób w wieku 13-19 lat. Do grupy dołączyli również rodzice. Nasze zajęcia rozłożyliśmy na dwie części. Pierwszą część poprowadziła pani Dorota Przybylska – prezes Fundacji Autika w Jeleniej Górze. Podczas spotkania uczestnicy rozmawiali o tym, czym jest neuroróżnorodność i o osobach ze szczególnymi potrzebami. Pani Dorota dzieliła się swoimi doświadczeniami z pracą z osobami ze spektrum. Młodzież dowiedziała się przed jakimi problemem stają osoby nie neuronormatywne, w jaki sposób powinniśmy je traktować, jak pomagać. To było niezwykłe spotkanie ponieważ zarówno rodzice jak i pani Dorota dzielili się również osobistymi doświadczeniami.  Podczas spotkania zostały wyświetlone krótkie filmy edukacyjne o spektrum autyzmu m.in.: https://www.youtube.com/watch?v=5n93mDQ8080 https://www.youtube.com/watch?v=oMckntTDBRg

Druga część zajęć była poprowadzona warsztatowo. Spotkanie rozpoczęliśmy od zaprezentowania niezwykłej książki Lai Aguilar pt. „Wolfgang (niezwyczajny)” wydaną przez Wydawnictwo Widnokrąg Czytając wybrane fragmenty zapoznaliśmy uczestników z  bohaterem książki. Jedenastoletni Wolfgang Wolfgang jest chłopcem w spektrum autyzmu. Jest nieprzeciętnie inteligentny i uzdolniony muzycznie. Kiedy dowiaduje się, że musi zamieszkać z ojcem, którego nie zna postanawia uciec, by rozpocząć naukę w najlepszej akademii muzycznej na świecie. Opierając się luźno o scenariusz zajęć z książką „Wolfgang (niezwyczajny)” aby móc lepiej zrozumieć zachowanie jedenastoletniego Wolfganga, zaproponowaliśmy uczestnikom kilka działań:

  1. Każdy uczestnik zajęć, założył grube rękawiczki . Na stole rozsypaliśmy ryż. Prosiliśmy uczestników ,aby pozbierali ziarenka ryżu. Wyjaśnienie: Osoby ze spektrum , nie zawsze potrafią dopasować ułożenie ręki czy siłę nacisku do przedmiotu, który chcą podnieść lub przesunąć, dlatego tak trudne są dla nich codzienne czynności, jak np.: zakręcanie i odkręcanie kranu, odwracanie stron w książce, zasuwanie zamka błyskawicznego, wiązanie sznurowadeł.
  2. Dosypaliśmy do miodu lub czekolady do smarowania chleba odrobinę soli i pieprzu. Dokładnie wymieszaliśmy składniki. Poprosiliśmy młodzież, aby spróbowały znanego sobie produktu. Wyjaśnienie: Tak osoba ze spektrum autyzmu może odczuwać niektóre smaki, które są przyjemne dla osób spoza spektrum.
  3. Czytamy uczestnikom poniższe zdania. Każdy miał się zastanowić nad ich znaczeniem i zaproponować sformułowania zrozumiałe dla osób z autyzmem. Następnie uczestnicy próbowali wspólnie wymyślić kilka innych podobnych zdań o znaczeniu przenośnym .

_Wyjaśnienie: Ludzie z autyzmem rozumieją mowę dosłownie nie rozumieją metafor. a/wczoraj lało jak z cebra b/ona ma węża w kieszeni c/dlaczego siedzisz jak mysz pod miotłą? d/mama nabrała wody w usta e/jesteś rannym ptaszkiem f/jesteś w gorącej wodzie kąpany.

  1. Uprzedzamy uczestników, że będziemy czytać kilka zdań tworząc jednocześnie bardzo niekomfortową sytuację. Następnie zasłoniliśmy okna, włączyliśmy głośna muzykę, zapalaliśmy i gasiliśmy światła i w tym czasie czytaliśmy zdania, które uczestnicy mieli następnie zrozumieć i powtórzyć -Wyjaśnienie: Tak osoby ze spektrum autyzmu często słyszą naszą mowę. Natłok bodźców może prowadzić do zagubienia, niezrozumienia, strachu, paniki itp.

Zadania były przeplatane czytaniem odpowiednich fragmentów książki Lai Aguilar pt. „Wolfgang (niezwyczajny)”  oraz rozmowami o odczuciach jakie towarzyszyły uczestnikom działań. Młodzi doszli do wniosku, że każdy z nas może odbierać różne rzeczy ( lub sytuacje) w inny sposób. Podczas zajęć młodzież mówiła o empatii. Podkreślali, że możliwość postawienia się w czyjejś sytuacji uwrażliwia ich i pozwala  zrozumieć emocje i intencje innej osoby. Doszło do ciekawych rozmów, kiedy okazało się, że w ich środowisku są również osoby ze spektrum. Podkreślali, że dzięki zajęciom mogą lepiej rozumieć ich zachowania i uczucia a także, że osoby z ASD mogą osiągać różny poziom funkcjonowania i samodzielności, a trudności z którymi się mierzą mogą bardzo się od siebie różnić.

Skip to content